O czasopiśmiet
Historia ukazywania się „Dyskursów Młodych Andragogów" na rynku wydawniczym sięga 2000 roku. Wtedy to wśród twórców i organizatorów Letniej Szkoły Młodych Andragogów, odbywającej się w Zielonej Górze pod naukowym kierownictwem prof. zw. dra hab. Józefa Kargula, zrodził się pomysł stworzenia cyklicznej publikacji z myślą w szczególności o młodych autorach – adeptach nauki zajmujących się problematyką edukacji dorosłych. Początkowo „Dyskursy Młodych Andragogów", których redaktorem naukowym został i przez sześć lat pełnił tę funkcję - prof. Józef Kargul, pomyślane zostały jako publikacja prezentująca artykuły naukowe ''młodzieży andragogicznej'' uczestniczącej w kolejnych edycjach Letniej Szkoły Młodych Andragogów. Wydawane były corocznie w wydawnictwie WSP w Zielonej Górze (później Uniwersytetu Zielonogórskiego) począwszy od drugiej edycji Szkoły (stąd też numeracja „Dyskursów..." rozpoczyna się od numeru 2). Stopniowo do grona autorów – uczestników Letniej Szkoły Andragogów - zaczęli dołączać inni młodzi (nie tylko wiekiem, ale przede wszystkim duchem i sposobem myślenia) badacze z całego kraju zajmujący się problematyką szeroko rozumianej edukacji ludzi dorosłych. Było to zgodne z ideą, zapoczątkowaną przez prof. Józefa Kargula, a kontynuowaną później przez jego uczniów i następców (w 2007 roku Profesor przekazał funkcję redaktora dr Małgorzacie Olejarz; w 2011 roku redaktorem była również dr Sylwia Słowińska) by „Dyskursy Młodych Andragogów" były forum otwartym w szczególności dla młodych naukowców, na którym mogą oni w sposób nieskrępowany mówić ''własnym głosem'' o tym, co ich w świecie szeroko rozumianej edukacji dorosłych zajmuje, zaciekawia i intryguje. Dla redaktorów „Dyskursów Młodych Andragogów" ważne przy tym było i nadal pozostaje, by na forum tym prezentowane były głosy przedstawicieli z różnych środowisk naukowych w Polsce. W ten sposób na przestrzeni kilkunastu lat na łamach „Dyskursów Młodych Andragogów" ukazały się teksty autorów reprezentujących takie ośrodki akademickie jak: Uniwersytet Warszawski, Uniwersytet Jagielloński, Uniwersytet Wrocławski, Uniwersytet Gdański, Uniwersytet Adama Mickiewicza w Poznaniu, Uniwersytet Łódzki, Uniwersytet Mikołaja Kopernika w Toruniu, Uniwersytet Śląski, Uniwersytet Warmińsko-Mazurski, Uniwersytet Zielonogórski, Dolnośląska Szkoła Wyższa we Wrocławiu, Wyższa Szkoła Filozoficzno-Pedagogiczna „Ignatianum" w Krakowie, Szkoła Wyższa im. Pawła Włodkowica w Płocku, Wyższa Szkoła Oficerska Wojsk Lądowych we Wrocławiu, Akademia Pomorska w Słupsku, Wyższa Szkoła Humanistyczno-Ekonomiczna w Łodzi i w Brzegu, Politechnika Wrocławska, Politechnika Radomska oraz Akademia Wychowania Fizycznego w Poznaniu. Z czasem zaczęto również realizować ideę poszerzania geograficznych i kulturowych granic „Dyskursów Młodych Andragogów", co zaowocowało w ostatnich latach zaproszeniem do grona naszych autorów - badaczy zagranicznych z takich ośrodków jak: Uniwersytet Humboldta w Berlinie, Uniwersytet w Sztokholmie, Uniwersytet w Graz, Uniwersytet w Hanowerze, Uniwersytet w Michigan, czy Brandenburski Związek Uniwersytetów Ludowych. Dzięki przekraczaniu pokoleniowych, tematycznych, kulturowych i geograficznych granic „Dyskursów Młodych Andragogów" na przestrzeni ostatnich lat na ich łamach gościli zarówno debiutanci naukowi, jak też doświadczeni i uznani doktorzy, a także samodzielni pracownicy nauki z Polski i z zagranicy; publikowali swoje teksty zarówno ci, którzy definiują się jako andragodzy w „czystej postaci", jak też ci, którzy naukowo zajmują się różnymi dziedzinami np.: poradnictwem, edukacją międzykulturową, animacją kultury, edukacją medialną, czy też problematyką feministyczną, a których refleksje naukowe mieszczą się również w obszarze edukacji dorosłych. W ten sposób nazwa „młodzi andragodzy" stała się w pewnym sensie nazwą umowną jako integrującą środowisko, które prowadzi studia i badania nad aktywnością edukacyjną i kontekstami uczenia się człowieka dorosłego. Ten wielowątkowy dyskurs doprowadził z czasem do przyjęcia i utrwalenia się tradycyjnego już podziału publikacji na węższe tematycznie, lecz ściśle z sobą związane i przenikające się nawzajem obszary, takie jak: dyskurs andragogiczny i poradoznawczy, oraz dyskursy tematyczne pojawiające się w poszczególnych tomach, takie jak: kulturoznawczy, metodologiczny, komparatystyczny, interkulturowy czy feministyczny. Wydaje się, że przyjęte idee i podejmowane działania przyniosły z czasem dobre rezultaty; czego efektem było m.in. zakwalifikowanie „Dyskursów Młodych Andragogów" w 2006 roku przez redakcję The Central European Journal of Social Sciences and Humanities (CEJSH) do upowszechniania na międzynarodowym rynku wydawniczym, a także podjęcie na Uniwersytecie Zielonogórskim decyzji o przekształceniu „Dyskursów Młodych Andragogów" z serii wydawniczej na czasopismo naukowe. "Dyskursy Młodych Andragogów" znalazły się na, ogłoszonej w 2013 roku, liście czasopism punktowanych Ministerstwa Nauki i Szkolnictwa Wyższego - uzyskały 4 pkt., w ponownej ewaluacji w roku 2015 czasopismo uzyskało 10 punktów, a w roku 2019 – 20 pkt. W tym miejscu chcielibyśmy podziękować tym wszystkim, którzy wspierali i nadal wspierają nas w działaniach mających na celu ciągłe doskonalenie formuły naszego czasopisma oraz podnoszenie jego jakości merytorycznej i naukowej, w tym między innymi: władzom Wydziału Pedagogiki, Psychologii i Socjologii Uniwersytetu Zielonogórskiego oraz wszystkim wspomagającym nas naukowcom, zarówno z Polski, jak i z zagranicy, zasiadającym w Radzie Naukowej naszego czasopisma oraz współpracującym z nami Recenzentom. Szczególne podziękowania chcemy złożyć prof. Józefowi Kargulowi – założycielowi i pierwszemu redaktorowi naukowemu „Dyskursów..." - za obdarzenie nas zaufaniem i nieustanne wspieranie naszej dalszej działalności. Kontynuując dzieło Profesora będziemy nadal zabiegać o wysoką jakość zamieszczanych w naszym czasopiśmie tekstów naukowych, a także dbać o to, by reprezentowały one w szczególności głosy młodych badaczy z różnych, polskich i zagranicznych, środowisk naukowych.