Główna treść artykułu
Abstrakt
Zmiany, jakie dotykają sektor kultury, nie omijają jej znaczącego elementu – kadr realizujących działalność kulturalną. Szczególnym przejawem zmian w tym obszarze, a głównie w ostatniej dekadzie, jest silna presja ukierunkowania na permanentne podnoszenie kompetencji utożsamiane z rozwojem zawodowym i profesjonalizacją działań w kulturze. Presja jest tym silniejsza, im mocniejsze jest przekonanie rynków i gospodarek o rosnącej, w skali europejskiej i światowej, wartości ekonomicznej tak zwanych przemysłów kultury i przemysłów kreatywnych. W ślad za tym pojawiają się coraz liczniej propozycje szkoleniowe skierowane do przedstawicieli instytucji i organizacji kulturalnych. Analizując wyniki badań nad aktualnymi i pożądanymi kompetencjami kadr kultury, opublikowane w raportach pochodzących z lat 2013-2015, narasta zaniepokojenie ufundowane na przekonaniu, że coraz częściej to co w kulturze wartościowe, zastępowane jest kategorią użyteczności, efektywności, tymczasowości i zysku. Próbą wprowadzenia do dyskursu czynnika równoważącego ten obraz jest prezentowany artykuł.