Główna treść artykułu
Abstrakt
Celem badań było określenie, o ile trafność przewidywania własnych wyników semestralnych przez studentów zależy od rzeczywistych ocen, oraz jaka jest skłonność studentów do przejawiania błędu „przeszacowania pewności” (tj. przeceniania pewności swych przewidywań). Pytano także o zdolność uczenia się uczestników do zwiększania trafności przewidywań i zmniejszania błędu „nadmiernej pewności przewidywań”. Przebadano 430 studentów 5-krotnie, co pół roku, prosząc o przewidywanie swojej średniej semestralnej oraz oszacowanie pewności (od 0% – zupełna niepewność, do 100% – zupełna pewność) wcześniejszych przewidywań. Zgodnie z teorią, osoby uzyskujące wysokie wyniki w nauce trafniej przewidywały oceny, a także unikały błędu „przeszacowanej pewności” w przeciwieństwie do osób, które dostawały niskie oceny na semestr. Nie stwierdzono efektu uczenia się oraz wpływu metawiedzy na popełnianie błędu szacowania i nadmiernej pewności.