PŁEĆ KOMUNIKACJI – PŁEĆ W KOMUNIKACJI

Abstrakt

Artykuł wpisuje się w problematykę komunikacji społecznej. Jego celem jest opis znaczenia płci w procesie komunikacji. Podjęto w nim kwestie znaczenia płci na różnych płaszczyznach komunikacji międzyludzkiej, przy czym płeć analizowana była jako jeden z wielu różnorodnych uwarunkowań jakości procesu porozumiewania się. Analizy koncentrowały się zarówno na języku i wybranych wyznacznikach płci, jak i kwestiach dotyczących stylu komunikacyjnego i celów komunikacyjnych mężczyzn i kobiet. Zależność między płcią a komunikacją widoczna jest również w zakresie zachowań niewerbalnych, dlatego komunikacja pozasłowna – zachowania wzrokowe – została poddana szczególnemu oglądowi i deskrypcji w perspektywie relacji władzy. W tym kontekście omówiony został współczynnik dominacji wzrokowej, który odnosi się do patrzenia na rozmówcę w trakcie dwóch aktywności komunikacyjnych, czyli mówienia i słuchania. Jak pokazują wyniki badań, osoby posiadające władzę częściej patrzą na rozmówcę w trakcie procesu mówienia i słuchania, gdy osoby podległe odwrotnie – częściej patrzą na rozmówcę w trakcie słuchania niż mówienia. Nie bez znaczenia w tej kwestii pozostaje płeć rozmówców, co zostało szeroko opisane w artykule. W artykule wykazano, że płeć można rozpatrywać jako jedno z uwarunkowań procesu komunikacji międzyludzkiej zarówno na płaszczyźnie komunikacji werbalnej, jak i niewerbalnej.