BETWEEN SOCIAL VALUE AND BUSINESS STRATEGY – THREE MODELS OF SOCIO-CULTURAL SPACES IN ORGANIZATIONS THAT PRACTICE CSR

Abstrakt

POMIĘDZY WARTOŚCIĄ SPOŁECZNĄ A STRATEGIĄ BIZNESOWĄ – TRZY MODELE SPOŁECZNO-KULTUROWYCH PRZESTRZENI W ORGANIZACJACH, KTÓRE PRAKTYKUJĄ CSR

Artykuł opisuje uczestnictwo jako proces usytuowany w kulturze trzech duńskich organizacji, które praktykują CSR. Aktorzy społeczni – uczestnicy, przynależąc do grup pracowniczych lub zawodowych wspólnot, uczą się nowych praktyk w kontekście organizacji, związanych ze społeczną odpowiedzialnością przedsiębiorstwa (CSR). Jednakże uczestnictwo w kulturze organizacji to nie tylko transmisja kulturowych symboli, ale również rozumienie społecznych działań aktorów (tj. interpretacja), które dokonuje się w społecznej interakcji. Badanie złożonych, społeczno-kulturowych kontekstów ma znaczenie dla dalszych analiz procesów uczenia się w kulturze, dlatego autorka podejmuje próbę ich opisu, rozumienia oraz wyjaśniania w niniejszym artykule. Po pierwsze, w artykule przedstawiono cztery skrypty, które stanowią globalny kontekst uczestnictwa aktorów w kulturze, a zatem tworzą „ramy” rozumienia i praktykowania CSR w kulturze organizacji, a zatem są one kategoriami analitycznymi służącymi do badań trzech wyodrębnionych i opisanych w artykule lokalnych modelów uczestnictwa w kulturze CSR. Uczestnictwo to wiąże się z działaniami społecznymi aktorów i tworzy subkulturowe mozaiki, wokół których rozwijają się następnie światy społeczne aktorów w organizacjach praktykujących CSR. Dodatkowo, autorka prezentuje narzędzie badań w postaci mapy konceptualnej wraz z opisem procedury postępowania analitycznego, a następnie wykorzystuje je do analizy złożonych procesów społeczno-kulturowego uczestnictwa w organizacji. Po drugie, opisane w artykule procesy uczestnictwa charakteryzuje m.in. ambiwalentność, która dotyczy z jednej strony uczestnictwa w społecznościach praktyki lub w subkulturowych mozaikach, a z drugiej podejmowanych ról lub zadań, wynikających ze strategicznego rozumienia CSR w kontekście organizacji. Ostatecznie, owo opisane w artykule strategiczne uczestnictwo w nowych praktykach organizacji nie pozostaje bez znaczenia dla jakości wspólnotowego życia uczestników kultury w kontekście organizacji. Mimo tego, że pracownicy dzięki uczestnictwie w nowych praktykach dostrzegają szanse na integrację grupy oraz tym samym rozwój lokalnej kultury, to jednak strategiczne wymiary kultury, a zwłaszcza instrumentalne rozumienie społecznej odpowiedzialności w kontekście organizacji zaburza ich relacje w grupie uczestników. W wyniku tego tworzone przez nich przestrzenie społeczno-kulturowego uczestnictwa, a więc i uczenia się, są fragmentaryzowane ostatecznie. Autorka konkluduje, że wnioski z tych analiz mają znaczenie dla dalszych badań nad procesami uczenia się, usytuowanych w zmieniającej się kulturze organizacji, które praktykują globalną ideę społecznie odpowiedzialnego biznesu (CSR) w organizacjach.