Główna treść artykułu
Abstrakt
W ostatnich latach w Polsce można zaobserwować nasilenie działalności przestępczej na szkodę osób starszych. Policja w ramach aktywności prewencyjnej coraz częściej poszukuje nowych, skutecznych rozwiązań, które wychodzą poza obszar prawa i nauk o bezpieczeństwie, a których istotą jest zmniejszenie wiktymizacji osób starszych. W artykule wykazano potrzebę ustawicznego pogłębiania wiedzy i kompetencji policjantów z zakresu andragogiki i pedagogiki jako gwarancji planowania oraz wdrażania skutecznych projektów edukacyjnych i profilaktycznych kierowanych do osób starszych. Autor opisuje proces diagnozowania zagrożeń i wybranych aspektów z życia lubuskich seniorów, który oparty był na lokalnym kapitale społecznym, gdzie procedura sondażu diagnostycznego ustalona została oddolnie wspólnie przez policjantów, pracowników Uniwersytetu Zielonogórskiego oraz studentów. Badania ankietowe pozwoliły na zebranie informacji niezbędnych do modyfikacji lokalnego programu prewencji kryminalnej prowadzonego na rzecz ochrony osób starszych przez miejscową policję oraz uzyskanie wiedzy wzbogacającej bazę poznawczą w obszarach andragogiki, socjologii i nauk o bezpieczeństwie.
Słowa kluczowe
Szczegóły artykułu
Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa 4.0 Międzynarodowe.
Bibliografia
- Bieńkowska E. (1999), Osoby starsze grupą o podwyższonym stopniu ryzyka wiktymizacji, „Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny”, Rok LXI, z. 1, s. 111-117.
- Czapska J. (1999), Zapobieganie wiktymizacji osób starszych, „Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny”, Rok LXI, z. 1, s. 119-130.
- Czapska J., Wójcikiewicz J. (1999), Policja w społeczeństwie obywatelskim, Wyd. Zakamycze, Kraków.
- Hryszkiewicz D. (2012), Społeczna odpowiedzialność Policji. Teoria i praktyka, Wydawnictwo Wyższej Szkoły Policji, Szczytno.
- Kataryńczuk-Mania L., Gebreselassie L. (2018), Kompetencje komunikacyjne seniorów – wybrane wątki, „Dyskursy Młodych Andragogów”, t. 19, s. 151-161.
- Kijak R.J., Szarota Z. (2013), Starość. Między diagnozą a działaniem, http://gerontologia.org.pl/wp-content/uploads/pliki/ol/stardiagnoz.pdf, s. 14, 3.09.2020.
- Kunowski S. (1993), Podstawy współczesnej pedagogiki, Wydawnictwo Salezjańskie, Warszawa.
- Malec-Rawiński M., Zakowicz I. (2016), Be like DJ Wika? – a Word about an unexpeted tourn of senescence, „Rocznik Andragogiczny”, s. 233-247.
- Malewski M. (2010), Od nauczania do uczenia się. O paradygmatycznej zmianie w andragogice, Wydawnictwo Naukowe Dolnośląskiej Szkoły Wyższej, Wrocław.
- Mazur J. (2012), Komunikowanie się policji ze społeczeństwem, organami administracji pań-stwowej i samorządowej: studium socjologiczne, Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Pedagogicznego, Kraków.
- Moczuk E. (2006), Czy możliwa jest socjologia policji?, „Przegląd Policyjny”, nr 1(81), s. 55-73.
- Muszyński M. (2014), Edukacja i uczenie się – wokół pojęć, „Rocznik Andragogiczny”, t. 21, s. 77-88.
- Serafin T. (2017), Powiatowe programy prewencyjne. Pomiar skuteczności i efektywności,Wydawnictwo Difin, Warszawa.
- Sitarz O., Jaworska-Wieloch A. (2019), Wiktymologiczne i prawnokarne aspekty przemocy wobec osoby starszej, „Archiwum Kryminologii”, t. XLI, nr 2, s. 206-252, http://czasopisma.inp.pan.pl/index.php/ak/article/view/1957, 2.07.2020.
- Steuden S. (2012), Psychologia starzenia się i starości, PWN, Warszawa.
- Tomczyk Ł. (2015), Edukacja osób starszych. Seniorzy w przestrzeni nowych mediów, Wydawnictwo Difin, Warszawa.
- Urban B. (2006), Prewencja kryminalna, Wydawnictwo Wyższej Szkoły Policji, Szczytno.
- Wawrzyniak J. (2017), Starość człowieka – szanse i zagrożenia. Implikacje pedagogiczne, Wydawnictwo CeDeWu, Warszawa.
- Zellma A., Wiszowaty E. (2017), O policję bliższą ludziom. Inspiracje pedagogiczne w służbie funkcjonariuszy, Wydawnictwo Wyższej Szkoły Policji, Szczytno.
- Zych A. (2020), Młodość utracona, odkrywana starość. Eseje i szkice z gerontologii, Wydawnictwo Naukowe „Śląsk”, Katowice.
- Żurawska J. (2002), Społeczno-prawne implikacje badań kryminologicznych, „Słupskie Prace Pedagogiczne”, nr 1, s. 169-177