TEATR CODZIENNOŚCI W KONTEKŚCIE DZIAŁAŃ ANIMACYJNYCH

Abstrakt

W niniejszym artykule autorka wyjaśnia, czym charakteryzuje się teatr codzienności, próbując zanalizować mechanizmy jego powstawania i oddziaływania w kontekście animacji kultury. Rozważania na temat teatru codzienności osadza w teorii animacji kultury w nurcie antropologicznym, który opiera się na całościowym widzeniu animowanej jednostki w uniwersum jej codziennych, ludzkich spraw, poprzez przyjęcie postawy charakteryzującej się orientacją partycypacyjną, nastawioną na partnerskie, podmiotowe relacje. Zarówno w tak rozumianej animacji, jak w pracy reżysera teatru codzienności niezbędne jest podejście antropologiczne, związane przede wszystkim z antropologią codzienności, która w szczególności uwrażliwia na niezwykłość codzienności. Autorka stara się wskazać na animacyjny potencjał teatru codzienności w zakresie narzędzi pracy z uczestnikami i możliwość wdrożenia tych narzędzi w działania animacyjne. Na dowód słuszności swej tezy przytacza działanie animacyjne, które wraz ze studentami zrealizowała za pomocą metod wypracowanych przez teatr codzienności.