ARCHITEKTURA RANDKI A KRYZYS MATRYMONIALNY

Abstrakt

Przemiany w zakresie obyczajów seksualnych i relacji między płciami obserwowane są w kulturze zachodniej od początków XX w. Randka jako miłosne spotkanie dwojga młodych ludzi, mających (bądź nie) wobec siebie matrymonialne zamiary, zaczęła funkcjonować dopiero na przełomie XIX i XX w. Stało się to możliwe dzięki głębokim przemianom obyczajowym, które zaszły w tym czasie w społeczeństwach zachodnich i na zawsze uwolniły miłość i namiętność z ciasnych wiktoriańskich gorsetów. Od momentu narodzin randka wciąż ewoluuje i staje się współcześnie centralnym elementem relacji międzyludzkich. Kształtuje rodzinę i charakter związków matrymonialnych.
Celem artykułu jest zwrócenie uwagi na zmiany, jakie zaszły w obrębie systemu randkowania. Po pierwsze obecnie randka została oddzielona od celów matrymonialnych, po drugie zaloty zostały przeniesione ze sfery prywatnej do publicznej (a nawet do sfery wirtualnej) i po trzecie randka została oddzielona od miłości romantycznej. Celem pracy jest próba zdefiniowania reguł kształtowania relacji intymnych oraz wyjaśnienia preferencji wyboru kandydata na randkę. Proponowany tekst ukazuje randkę przez pryzmat miłości romantycznej oraz miłości współbieżnej, a także ukazuje konsekwencje, jakie niesie ze sobą przyjęcie takiej, a nie innej definicji miłości.