ŚWIĘTO ULICY JAKO PRZYKŁAD UDOMOWIONEGO UCZESTNICTWA W KULTURZE

Abstrakt

Kultura udomowiona i sprywatyzowana, w relacji do tej praktykowanej w przestrzeni publicznej, coraz bardziej zyskuje na znaczeniu. Uczestnicy życia kulturalnego, mimo szacunku dla kultury zinstytucjonalizowanej, w praktyce preferują pozainstytucjonalne formy aktywności, które są w stanie zapewniać sobie samodzielnie. Niniejszy artykuł dotyczy Święta ulicy Za Stodołami, nieformalnej inicjatywy kulturalnej, zorganizowanej przez grupę sąsiadów. Badania miały charakter etnograficzny. Będąc częścią badanego zdarzenia i analizując je od wewnątrz, autorka przyjęła emiczną strategię badawczą. Celem badań było utworzenie mikromonografii procesu uczestnictwa w kulturze w obrębie grupy sąsiedzkiej oraz wyodrębnienie cech charakteryzujących udomowione
uczestnictwo w kulturze. Rozważania osadzono w paradygmacie interpretatywnym. W procesie gromadzenia danych wykorzystano obserwację uczestniczącą, rozmowy nieformalne oraz analizę materiałów fotograficznych. Analiza uzyskanego materiału badawczego pozwoliła wyodrębnić kilka cech charakteryzujących udomowione uczestnictwo w kulturze, są to: aktywność i współudział uczestników w tworzeniu danego wydarzenia, otwartość na relacje międzypokoleniowe, międzygeneracyjny przekaz wartości, zorientowanie na budowanie relacji towarzyskich oraz dobrowolność zachowań. Owe cechy stoją niejako w opozycji do tych charakteryzujących uczestnictwo zinstytucjonalizowane, a kryje się za nimi zupełnie inna jakość doświadczania kultury: nie odbiorcza, konsumpcyjna i bierna, a zaangażowana, aktywna i twórcza.