Główna treść artykułu

Abstrakt

Amatorstwo można rozumieć jako wszelkie czynności podejmowane przez jednostkę w obrębie danej dziedziny z pobudek czysto miłośniczych, dobrowolnie, dla przyjemności, ale i chęci własnego rozwoju. Z andragogicznego punktu widzenia amatorstwo, niezależnie od dziedziny, w której się urzeczywistnia, to przede wszystkim przestrzeń uczenia się jednostki. W artykule podjęto próbę ukazania specyfiki tego rodzaju uczenia się. Celem podjętych rozważań było rozpoznanie cech charakteryzujących uczenie się zachodzące w ramach amatorstwa. Poszukiwano odpowiedzi na pytanie: Jakie cechy charakteryzują uczenie się właściwe amatorstwu? Analiza zagadnienia w kontekście modelowej definicji zainteresowań Antoniny Guryckiej, koncepcji nieformalnego uczenia się Davida Livingstone’a i Daniela Schugurensky’ego oraz perspektywy serious leisureRoberta Stebbinsa dała podstawę do stwierdzenia, że uczenie się występujące w ramach amatorstwa jest zazwyczaj działaniem świadomym i nacechowanym dużą intensywnością. Stanowi istotną część codzienności podmiotu, ma aktywny i odkrywczy charakter; jest autonomiczne i wewnętrznie motywowane, efektywne i przyjemne.

Słowa kluczowe

amatorstwo zainteresowania serious leisure nieformalne uczenie się amateurhood interests serious leisure

Szczegóły artykułu

Jak cytować
Litawa, A. (2022). O specyfice uczenia się podejmowanego w ramach amatorstwa. Dyskursy Młodych Andragogów, (23), 305–316. https://doi.org/10.34768/dma.vi23.632

Bibliografia

  1. Aleksander, T. (2009) Andragogika. Podręcznik akademicki. Radom-Kraków: ITE-PIB.
  2. Czerepaniak-Walczak, M. (2007) Od próżniaczenia do zniewolenia – w poszukiwaniu dyskursów czasu wolnego. W: E. Marynowicz-Hetka (red.) Pedagogika społeczna, podręcznik akademicki. T. 2. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 219-236.
  3. Dyrda, T. (1992) Amatorstwo a praca i zabawa. Studia Pedagogiczne. Problemy Społeczne, Edukacyjne i Artystyczne, T. 6, 59-71.
  4. Grad, J. (1997) Badania uczestnictwa w kulturze artystycznej w polskiej socjologii kultury: analiza metodologiczno-teoretyczna. Poznań: Wyd. Naukowe UAM.
  5. Gurycka, A. (1989) Rozwój i kształtowanie zainteresowań. Warszawa: Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne.
  6. Jankowski, D., Przyszczypkowski, K. i Skrzypczak, J. (1996) Podstawy edukacji dorosłych. Poznań: UAM.
  7. Kamiński, A. (1965) Czas wolny i jego problematyka społeczno-wychowawcza. Wrocław: Ossolineum.
  8. Kamiński, A. (1971) Zespoły amatorskie jako zespoły samokształcenia. Warszawa: COMUK.
  9. Kargul, J. (1984) Rozważania nad kryteriami oceny działalności kulturalno-oświatowej. Warszawa: COMUK.
  10. Kim, J., Yamada, N., Heo, J., Han, A. (2014) Health benefits of serious involvement in leisure activities among older Korean adults. International Journal of Qualitative Studies on Health and Well-being, 9:1, 24616, 1-9. Dostępny na: https://doi.org/10.3402/qhw.v9.24616.
  11. Klasińska, B. (2011) Kształtowanie zainteresowań uczniów wyzwaniem współczesnej i przyszłej edukacji. Zeszyty Naukowe Małopolskiej Wyższej Szkoły Ekonomicznej w Tarnowie, 1(18), 139-149.
  12. Krajewski, M. (2015) Pasja i formy jej degeneracji. W: M. Dudzikowa i M. Nowak (red.) O pasjach cudzych i własnych – profesorowie. Lublin: KUL, 37-51.
  13. Kocowski, T. (1982) Potrzeby człowieka: koncepcja systemowa. Wrocław-Warszawa: Zakład Narodowy im. Ossolińskich.
  14. Kopaliński, W. (2007) Słownik wyrazów obcych i zwrotów obcojęzycznych z almanachem. T. V, Warszawa: Oficyna Wydawnicza RYTM.
  15. Lee, K.J. i Hwang, S. (2018) Serious leisure qualities and subjective well-being. The Journal of Positive Psychology [online], 13(1), 48-56. Dostępny na: https://doi.org/10.1080/17439760.2017.1374437.
  16. Litawa, A. (2018) Amateur choral singing and its implications for the emotional sphere of adult life – a case study. Leisure Studies [online], 37(4), 466-472. Dostępny na: https://doi.org/10.1080/02614367.2018.1468921.
  17. Litawa, A. (2016) Chór amatorski jako forma edukacji kulturalnej dorosłych na przykładzie krakowskich zespołów chóralnych. Kraków: Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Pedagogicznego.
  18. Litawa, A. (2017) Włączanie jednostki w świat kultury przez wybrane środowiska społeczno-wychowawcze (na przykładzie śpiewaków amatorskich zespołów chóralnych). W: B. Muchacka, M. Głażewski, B. Pawlak, A. Litawa (red.) Razem czy osobno? Współczesne mity, klisze i szablony edukacyjne. Kraków: Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Pedagogicznego, 116-128.
  19. Livingstone, D. (1999) Exploring the Icebergs of Adult Learning: Findings of the First Canadian Survey of Informal Learning Practices. Canadian Journal for the Study of Adult Education, 13(2), 49-72. Dostępny na: https://cjsae.library.dal.ca/index.php/cjsae/article/view/2000 [18.05.2021].
  20. Livingstone, D. (2007) Re-exploring the icebergs of adult learning: Comparative findings of the 1998 and 2004 Canadian surveys of formal and informal learning practices. Canadian Journal for the Study of Adult Education, 20 (2), 1-24. Dostępny na: https://cjsae.library.dal.ca/index.php/cjsae/article/view/1104/1060 [18.05.2021].
  21. Mok, A.O. (2020) ‘I can follow’: self-directed informal learning strategies adopted by choristers in an adult amateur choir. Music Education Research, 22(4), 421-431. Dostępny na: https://www.tandfonline.com/doi/abs/10.1080/14613808.2020.1796951?journalCode=cmue20 [27.04.2021].
  22. Muszyński, M. (2014) Edukacja i uczenie się – wokół pojęć. Rocznik Andragogiczny, 21, 77-88.
  23. Orłowska, M. (2007) Przymus bezczynności, studium pedagogiczno-społeczne czasu wolnego bezrobotnych. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.
  24. Pierścieniak, K. (2009) Nieformalna edukacja dorosłych. Wokół zakresów i znaczeń. Rocznik Andragogiczny, 16, 79-98.
  25. Robinson, K. i Aronica, L. (2012) Uchwycić żywioł. O tym, jak znalezienie pasji zmienia wszystko. Tłum. A. Baj. Kraków: Element.
  26. Semków, J. (1990) Kultura studencka w życiu uczelni. Rola uniwersyteckich zespołów chóralnych, instrumentalnych i tanecznych. Wrocław: Wydawnictwo Uniwersytetu Wrocławskiego.
  27. Schugurensky, D. (2000) The forms of informal learning: towards a conceptualization of the field. NALL Working Paper, 19. Dostępny na: https://tspace.library.utoronto.ca/bitstream/1807/2733/2/19formsofinformal.pdf [18.05.2021].
  28. Stebbins, R.A. (2017) Self-directed learning as a basis for complex leisure. Loisir et Société/Society and Leisure, 40(3), 377-387. Dostępny na: https://www.tandfonline.com/doi/abs/10.1080/07053436.2017.1378505?journalCode=rles20 [15.05.2021].
  29. Stebbins, R.A. (2007) Serious leisure. A perspective for our time. New Brunswick, New Jersey: Transaction Publishers.
  30. Szuman, S. (1947) Pochwała dyletantów: rzecz o znaczeniu samorodnej twórczości w wychowaniu estetycznym społeczeństwa. Warszawa: Instytut Wydawniczy „Sztuka”.
  31. Truszkowska-Wojtkowiak, M. (2012) Fenomen czasu wolnego. Gdańsk: Harmonia Universalis.