Główna treść artykułu
Abstrakt
W niniejszym artykule autorka prezentuje koncepcje kształcenia animatorów kultury w Polsce i odnosi to do wniosków zaprezentowanych w raporcie „Kultura we współczesnej Polsce”. Celem opracowania jest próba odpowiedzi na pytanie o stan profesjonalizacji zawodowej animatorów. W artykule autorka dokonała przeglądu definicyjnych ujęć zawodu animatora. Zostało to skonfrontowane z koncepcjami kształcenia i kompetencjami nabywanymi przez animatorów w różnych formach kształcenia. Obecnie kształcenie animatorów w większości przypadków odbywa się na uniwersytetach, których mankamentem jest znikome odnoszenie się do praktyki i brak współpracy z otoczeniem zawodowym wykładanego kierunku. Wnioskiem z artykułu jest teza, że nie nastąpiło dotychczas precyzyjne dookreślenie przestrzeni zawodowej animatorów kultury, jak również brak jest umocowania formalno-instytucjonalnego tej specjalności. W opinii autorki jest to głównym aspektem blokującym profesjonalizację zawodową w tej dziedzinie.