KRZESłO W MUZEUM – O OBECNOŚCI SENIORÓW W MUZEUM

Abstrakt

W prezentowanym artykule autorka analizuje zagadnienia uczestnictwa seniorów w ofercie muzealnej. Ukazuje seniorów jako grupę o specyficznych potrzebach i oczekiwaniach względem instytucji muzealnych. Charakteryzuje potrzeby seniorów, odwołując się do wyników badań przeprowadzonych w brytyjskich, australijskich i frankofońskich środowiskach muzealnych. Dokonuje prezentacji pochodzących z kwerendy literatury przedmiotu wyników badań nad poziomem obecności seniorów w muzeum oraz typologią ich postaw względem ekspozycji muzealnych. Jednym z ważnych elementów jej rozważań jest ukazanie roli seniora jako towarzysza, pośrednika i inicjatora wizyty muzealnych w swoim środowisku rodzinnym. W podsumowaniu autorka przywołuje wybrane przykłady muzealnych programów senioralnych. Swoje analizy ukazuje na tle przemian społecznych i prognoz demograficznych obserwowanych we współczesnej Europie określanych mianem Silver Europe oraz trendów muzealnych z przełomu XX i XXI wieku orientujących działalność tych placówek na zróżnicowaną (również pod względem wieku) publiczność. Wskazując seniorów jako potencjalnie rozwojową grupę odbiorców oferty muzealnej, proponuje podwójnie metaforyczne (cyt. za Kennethem Hudsonem) określenie muzeum otwartego na potrzeby seniorów jako „muzeum z krzesłem”.