Abstrakt
W tekście została podjęta problematyka uczenia się oraz konstruowania tożsamości feministycznej w warunkach uczestnictwa w protestach. Autor analizuje w nim pięć wywiadów narracyjnych z uczestniczkami różnego rodzaju demonstracji (m.in. Manify, Czarny Protest) i innych działań o charakterze feministycznym. Badane poruszają wątki, które można ująć w perspektywie uczenia się społeczno-kulturowego w obrębie wspólnot buntu i niezadowolenia społecznego. Okazuje się, że uczestnictwo w działaniach buntowniczych przyczynia się do wytwarzania, a być może intensyfikowania tożsamości feministycznej. Autor opisuje te mechanizmy i problematyzuje kwestię polityki tożsamości zgodnie z pytaniem Judith Butler: czy feminizm potrzebuje polityki tożsamości?

/
Język