Główna treść artykułu

Abstrakt

W artykule Autorka podejmuje próbę odpowiedzi na pytanie: Czy i jak wykorzystując w dydaktyce akademickiej naturalne zasoby zespołowości grup dziekańskich, możliwe staje się budowanie czy pomnażanie zasobów dobra wspólnego grupy? W tekście krótko zarysowuje kategorię dobra wspólnego, wyróżnia jej cechy, aby następnie wykorzystać ją do oglądu grupy studenckiej. Wykorzystuje do tego fragment prowadzonych przeze siebie analiz dotyczących relacji w grupach dziekańskich (czyli grupach formalnie wydzielonych do realizacji dydaktyki na uczelni, np. ćwiczenia, wykład). Analizie poddaje 400 swobodnych wypowiedzi pisemnych studentów ostatniego roku wszystkich wydziałów Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu, dotyczących relacji w grupach studenckich (jest to fragment szeroko zakrojonych badań panelowych dotyczących edukacyjnych doświadczeń studentów). Następnie zastanawia się nad możliwością dydaktycznego wykorzystania zespołowości grupy we własnej pracy dydaktycznej.

Słowa kluczowe

common good team spirit didactic culture of the university dobro wspólne zespołowość kultura dydaktyczna uniwersytetu

Szczegóły artykułu

Jak cytować
Bochno, E. (2019). ZESPOŁOWOŚĆ STUDENTÓW JAKO DOBRO WSPÓLNE. REFLEKSJE NA MARGINESIE PRACY DYDAKTYCZNEJ. Dyskursy Młodych Andragogów, (20). https://doi.org/10.34768/dma.vi20.21