Główna treść artykułu

Abstrakt

Artykuł zawiera wyniki badań uczestnictwa studentów w kulturze. Badaniami objęto losową próbę studentów Uniwersytetu Zielonogórskiego. Badania realizowano metodą sondażu i techniką ankiety. Główne pytania badawcze sformułowano następująco: Czy wśród studentów można wyróżnić specyficzne profile uczestnictwa w kulturze za pośrednictwem mediów elektronicznych (Internetu, telewizji) i tradycyjnych (prasy)? Czy dystrybucja czasu studentów między codzienne aktywności różnicuje profile medialne? Sprawdzone zostały hipotezy o różnicującym wpływie ilości czasu poświęcanego trzem rodzajom aktywności: społecznej, dydaktycznej i kulturalnej na preferowanie określonego profilu medialnego. Badania pozwoliły ustalić, że istnieją istotne statystycznie związki (korelacje) między preferowaniem określonego profilu medialnego (multimedialnego, telewizyjnego, internetowego lub ultrainternetowego) a czasem przeznaczanym na relacje społeczne i studenckie obowiązki. Nie stwierdzono związków między tradycyjnie rozumianą aktywnością kulturalną a profilami medialnymi. Wyniki badań wpisują się w tezę, że korzystanie z mediów, a przede wszystkim z Internetu (choć w różnym stopniu) jest nieodłącznym atrybutem codzienności studentów. Jednak zdecydowany zwrot ku medialnej kulturze nadmiaru wydaje się w konsekwencji powodować niedomiar realnych kontaktów społecznych (lub być odpowiedzią na nie). Podsumowaniem analiz jest propozycja typologii studentów z perspektywy dystrybucji czasu między aktywności medialne i społeczne. Zidentyfikowane zostały cztery empiryczne typy sytuowania się między światem realnym i wirtualnym – typ uniwersalistyczny, on air, online/offline i online.

Słowa kluczowe

the media the culture of excess social relations students time distribution media kultura nadmiaru relacje społeczne studenci dystrybucja czasu

Szczegóły artykułu

Jak cytować
Mianowska, E. (2016). STUDENCI W KULTURZE NADMIARU. PROFILE AKTYWNOŚCI MEDIALNEJ A TYPOLOGIA UCZESTNICTWA W ŚWIECIE REALNYM I WIRTUALNYM. Dyskursy Młodych Andragogów, (17). https://doi.org/10.34768/dma.vi17.114