Główna treść artykułu
Abstrakt
Celem niniejszego tekstu jest próba ujawnienia znaczeń, jakie kryją się za uczeniem się dorosłych w kontekście uzasadnień towarzyszących sukcesom i porażkom w życiu. Pytanie o to, czym jest sukces i co znaczy w ich życiu, stało się pretekstem do rozmowy o doświadczeniach życiowych z kilkoma przypadkami 40-latków. W Polsce ta grupa postrzegana jest jako pokolenie czasu stabilizacji ze względu na to, że nie doświadczyła ona bezpośrednio wojny, komunistycznej opresji ani stanu wojennego. To pokolenie swoją edukacyjną karierę kształtowało przed transformacją 1989 roku, a w swoją dorosłość wchodziło po zmianach ekonomicznych. Opowieści badanych stały się w niniejszym projekcie przedmiotem analiz, które w rezultacie doprowadziły do rekonstrukcji koncepcji uczenia się. Są to: uczenie się jako proces dążenia do ekonomicznej niezależności (1), uczenie się jako organizowanie miejsca pracy sobie i innym (2), uczenie się jako rezultat oceny własnych kompetencji przez innych (3). W trakcie wywiadu okazało się, że język opisu w narracjach badanych ma ekonomiczny status bez względu na to czy mówili oni o swoim zawodowym życiu czy o osobistym. Przedstawione w niniejszym tekście analizy mają wyłącznie charakter jakościowego studium przypadku.